وقتی که ما از Front-end صحبت می‌کنیم، در واقع در مورد قسمتی از وب صحبت می‌کنیم که برای شما قابل مشاهده است. فرانت اند معمولا شامل دو بخش طراحی وب و توسعه رابط کاربری است.
در گذشته لغت «توسعه» تنها برای بخش سمت سرور به کار گرفته می‌شد اما به مرور زمان برعضی طراحان، جدای از فتوشاپ، با کدهای HTML و CSS و JavaScript درگیر شدند و لغت توسعه دهنده برای گروه اخیر هم به کار می‌رود.
تمامی بخشی که شما در وبسایت‌های مختلف می‌بینید ترکیبی از HTML و CSS و JavaScript هستند. برای مثال همین سایت جهش که الان در آن هستید دارای منوها، فرم‌ها، نوشته‌ها، طراحی‌ها و برخی عناصر واکنشگرا است که همگی ترکیبی از سه زبان بالا است.
طبیعی است که با این تعریف، حدس بزنیم که یک توسعه دهنده رابط کاربری و طراح وب باید بر سه زبان بالا تسلط داشته باشد.
Back-end به طور معمول از سه بخش تشکیل شده. یک سرور، یک برنامه(application) و پایگاه داده(database).
در یک سایت خرید کالا، اگر شما اقدام به خرید کنید، در مراحل مختلف در حال تعامل با فرانت اند یا رابط کاربری آن وبسایت هستید و اطلاعات خود را وارد می‌کنید. وقتی که شما اطلاعات خودتان را وارد می‌کنید و درخواست خرید می‌دهید، برنامه یا اپلیکیشن وظیفه ذخیره سازی این اطلاعات را بر روی پایگاه داده برعهده دارد. برای این که پایگاه داده برای شما قابل لمس‌تر باشد می‌توانید آن را شبیه به یک صفحه اکسل در نظر بگیرید که اطلاعات مختلف در خانه‌های مختلف آن ذخیره شده‌اند.
تمامی اطلاعات بر روی سرور ذخیره می‌شود و هرگاه که شما دوباره به وبسایت مورد نظرتان برگردید تا فرآیند خرید را تکمیل کنید یا خرید دیگری را انجام دهید، اطلاعات شما همانجا خواهند بود.
اگر بخواهیم به صورت خیلی ساده مباحث گفته شده را مرور کنیم، بخش رابط کاربری مانند طراحی ظاهری نما و داخل ساختمان است. این که دیوارها چه رنگی باشند، از چه کفپوشی استفاده شود و چینش وسایل خانه چطور باشد و نمای ساختمان به چه شکلی باشد.
بخش سمت سرور هم مانند خود ساختمان است که پوسته ظاهری یا طراحی داخلی و نما بر روی آن می‌نشیند. اگر ساختمانی وجود نداشته باشد، طراحی ظاهر آن معنی پیدا نمی‌کند و اگر نمای زیبایی نباشد، یک ساختمان هرقدر هم که مستحکم و اصولی ساخته شد باشد، افراد زیادی را به سمت خود جذب نمی‌کند.